Obłoki srebrzyste (ang. noctilucent clouds – NLC) to najwyższe chmury obserwowane w atmosferze ziemskiej. Występują w warstwie nazwaną mezosferą na wysokościach od 75 do 85km. Temperatura spada tu nawet do -100 : -120St.C a ciśnienie obniża się do 1hPa. Chmury te obserwowane są najczęściej w pasie od 50° do 70° szerokości geograficznej na obu półkulach latem, kiedy mezosfera jest najchłodniejsza. Składają się one z mikroskopijnych kryształków lodu i pyłu, które odbijają światło słoneczne w kolorze srebrzystym. Chmury te widać na 1-3godz po zachodzie lub przed wschodem słońca, gdy słońce jest 6-16 stopni poniżej horyzontu. Mezosferą interesują się także astronomowie, gdzie kończą swój żywot w bardzo widowiskowy sposób meteory. Tym astronomowie tłumaczą występujący na tych wysokościach obok kryształków lodu drobnych cząsteczek pyłu powstałych ze spalających się meteorów. Powyżej mezosfery znajduje się termosfera, gdzie na wysokości około 100km występują zorze polarne. 100km to umowna granica, gdzie zaczyna się kosmos.
Źródło: https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/3/3f/Helkivad_%C3%B6%C3%B6pilved_Kuresoo_kohal.jpg/1280px-Helkivad_%C3%B6%C3%B6pilved_Kuresoo_kohal.jpg
Źródło: http://en.es-static.us/upl/2013/06/Noctilucent-cloud-geometry-NASA.jpg